പ്രേയസി, തുലാവര്ഷം പോലെ..
ഉച്ചവെയിലിന്റെ ഉഷ്ണ സ്വേദത്തില്
ഉഗ്രമാം മിന്നല്പിണറായെന്റെ
നെഞ്ചുപൊള്ളിക്കുവോള്.
പിന്നൊരു മേഘനാദമായെന്റെ
ഹൃദയം പിളര്ത്തുവോള്.
ആര്ത്തലയ്ക്കുന്ന പേമാരിയായ് പിന്നെയെന്നില്
ചാലുകള് തീര്ത്തു കുത്തൊഴുക്കാവുന്നവള്.
ഒടുവിലൊരു നനുനനുത്തമഴയായാ ചാലുകളില്
കുളിരായ് നിറഞ്ഞെന്റെ മനംകുളുര്പ്പിക്കുന്നവള്.
പ്രേയസി, തുലാവര്ഷം പോലെ.
