ജുറാസിക് പാർക്ക്

യുഗങ്ങളായി
വിരിയാനാവാതെ
ഇരുളിന്റെ ഗുഹയിൽ
ഫോസിലുകളായിരുന്ന
ദിനോസർ മുട്ടകൾ,
പുതിയകാലത്തിന്റെ
നരച്ച വെയിലിൽ
പൊടുന്നനെ,
നരഭോജികളായി
വിരിഞ്ഞിറങ്ങുന്നു...
എന്റെ നാടിന്റെ
നാലതിരുകളും
വേലികെട്ടിത്തിരിച്ച്
ജുറാസിക് പാർക്കെന്ന്
തലവാചകം ഒട്ടിച്ചു ചേർക്കുന്നു..
ചെളിയിൽ കലപ്പയും
കന്നുമായവൻ,
വേലിക്കു പുറത്തെ
കത്തുന്ന വെയിലിൽ
വെന്തെരിയുന്നു..
പുതിയ യുഗത്തിന്റെ
വിറകുകൊള്ളിയെന്ന്
വേലിക്കുള്ളിൽനിന്ന്
ചിരിയുയരുന്നു..
എന്നിലെ
ദേശസ്നേഹത്തിന്റെ
നാണയങ്ങൾ
മുന്നറിയിപ്പില്ലാതെ
റദ്ദാക്കപ്പെടുന്നതുകൊണ്ട്
പുതിയ നിയമങ്ങളുടെ
മാറ്റച്ചന്തയിലേക്കുള്ള
വരിയിലൊരു കണ്ണിയായി
ഞാനും മാറുന്നു..
സ്വന്തം പുരോഭാഗേ
മുളച്ചൊരു ബോധിയുടെ
തണലിൽ പുതുബോധം
തേടുന്നുണ്ട്,
അഭിനവ ബുദ്ധന്മാർ...
മണ്ണിലെ ബോധി
കരിഞ്ഞു മണ്ണടിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
മുടന്തുള്ള ആട്ടിൻ‌കുട്ടി
ബലിപീഠത്തിലെത്തുമ്പൊഴും
കരുണാർദ്രമായ കൈകൾ
തന്നെ ഏറ്റെടുക്കുമെന്ന്
വൃഥാ സ്വപ്നംകാണുന്നു..
എന്നിലെ സ്വപ്നങ്ങളും
എന്റെ സ്വരവും
എന്റെ ഹൃദയവും
എന്റെ മസ്തിഷ്കവും
വലിയൊരു താഴിട്ട്
പൂട്ടിയിരിക്കുന്നു...
ജുറാസിക് പാർക്കിലേക്ക്
ഒരു വാതിൽ തുറന്നിരിപ്പുണ്ട്,
അകത്തേക്കുമാത്രം തുറക്കുന്നൊരു
മാന്ത്രികവാതിൽ!!